Wauw, wat was je een bijzonder jaar voor mij. Aan het einde van elk jaar ga je bijna automatisch terug kijken op het jaar dat geweest is. Wat is er allemaal gebeurt, waar ben ik trots op, waar ben ik minder trots op. In 2018 ben ik zowel zakelijk als persoonlijk enorm gegroeid en kan ik terug kijken met een dankbaar en blij gevoel. En natuurlijk waren er ook onzekere en spannende tijden maar uiteindelijk heb ik daar juist veel van geleerd. 2018 was een bijzonder jaar.
Families.
Het afgelopen jaar heb ik zoveel mooie families mogen begeleiden die allemaal op hun eigen manier afscheid hebben genomen van hun dierbare. Soms al goed voorbereid en zeker ook een aantal waar het overlijden onverwachts kwam. Maar allemaal hebben ze er alles uit gehaald, om het afscheid zo persoonlijk en liefdevol mogelijk te maken. Om met een afscheid dat bij ze past door te kunnen in de rouw, in het missen, in het doorgaan met hun leven. Trots ben ik dat ik hen mocht begeleiden en inspireren.
Inspireren.
In het inspireren zit voor mij de uitdaging; elke overledene is anders, elke familie is anders en daar in ga ik altijd op zoek naar wat er past, ik vertel wat er kan, wat er mogelijk is. Ik voel, ik inspireer. Ik vertel maar bovenal luister ik. Vanuit de gesprekken die ik had met de families kwam bijvoorbeeld een uitvaart tot stand in een schaapskooi, een overledene in een prachtige wade in een mand vol met bloemen, een Landrover en een Volkswagenbusje als rouwauto. Daarnaast ook veel thuis opbaringen met verschillende opbaarmogelijkheden, steeds opnieuw kijkend wat kan en wat past. Persoonlijk, kloppend en liefdevol.
Nazorg.
Zoals ik al vaker in mijn blogs heb genoemd is nazorg voor mij erg belangrijk. Het is fijn om met de familie na te praten over de dag van de uitvaart en voor mij ook belangrijk om te weten hoe een familie het ervaren heeft. Ook daarna probeer ik af en toe een kopje koffie of thee te drinken bij de nabestaanden om te horen hoe het gaat, of ik stuur een kaartje met bijvoorbeeld de eerste verjaardag van hun dierbare na het overlijden. Laten weten dat er aan ze gedacht wordt.
Ik heb het afgelopen jaar een aantal keer de ‘Wandeling na verlies’ georganiseerd. Op z’n eigen manier elke keer weer bijzonder, met een klein groepje of een grotere groep. De wandeling is steeds geweest waarvoor het bedoelt is. Contact maken met elkaar, je verhaal kwijt kunnen, herkenning vinden. Deze wandeling is bedoelt voor iedereen die een dierbare verloren heeft en ook volgend jaar zal ik deze wandeling weer meerdere malen gaan organiseren.
Vorige maand heb ik de Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse uitgenodigd voor een lezing. Een lezing waarbij ook iedereen weer welkom was. Het was een hele fijne avond waar ik mij vooral dankbaar voelde dat ik dit mocht organiseren. De avond was drukbezocht en mede daarom ook een reden om volgend jaar wederom een lezing te organiseren, om rouw bespreekbaar te maken. Om te laten zien dat het er mag zijn.
Kinderen.
Kinderen zijn in dit bijzondere beroep mijn passie. Ik heb het afgelopen jaar weer veel kinderen mogen begeleiden en hun ouders wegwijs mogen maken in het land van rouw. Op dat soort momenten ben ik nog meer dankbaar dat ik dit werk mag doen. Het is zo nodig, want toch zie ik ook vaak dat ouders hun kinderen weghouden met het doel ze te willen beschermen voor het verdriet en de rouw. Maar veel beter is het om ze te betrekken, om ze serieus te nemen om hen de ruimte te geven alles te vragen wat ze willen weten. Ze kunnen het veel beter aan dan wij als volwassenen, mits wij volwassenen hen wel goed en liefdevol begeleiden. De lezing die ik volgend jaar wil organiseren zal dan ook zeker kinderen als thema hebben. En als ik daar aan denk voel ik de passie al opborrelen.
2019.
En nu staat alweer een nieuw jaar op de stoep, 2019. Ik kijk het nieuwe jaar met vertrouwen tegemoet. Waarin ik zeker door ga met hoe ik de afgelopen jaren gewerkt heb, ik heb echt mijn ‘eigen manier’ gevonden. Maar daarnaast wil ook vernieuwen en verbeteren, wat kan ik nog meer doen om te ondersteunen, inspireren en begeleiden. Ik zal blijven leren, lezen en luisteren om mijn kennis en kunde te vergroten. Om nog meer te kunnen delen, om het nog beter te doen. Ik kom in 2019 licht, liefde en rust brengen aan iedereen die dat nodig heeft.
Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl
Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op 
ook heel blij dat hij naar Bennekom wil komen! Hij gelooft niet meer in rouwverwerking. ‘Je kunt hoogstens een verlies overleven.’
Het was een zomer om nooit te vergeten. Een zomer waarin ik veel gezinnen en families mocht begeleiden bij het maken van, soms, lastige beslissingen, mocht bijstaan bij het verdriet, een rol mocht hebben in het afscheid van hun dierbare. Een zomer waar ik met een heel warm en dankbaar gevoel op terug kijk.
die overleden zijn. Deze speciale avond delen wij graag met jou omdat je wellicht vaak het gevoel hebt alleen te staan in jouw verdriet. 
Omdat ik er zelf niet genoeg van af weet en ik graag informatie met anderen deel, bedacht ik mij een lezing te organiseren in samenwerking met de